تالش، سرزميني كه در روزگاران كهن به منطقه وسيعي گفته مي‌شد كه از شمال با آلبانياي قفقاز، و از شرق به درياي خزر و از جنوب به اسپيه‌رو يا سپيدرود و از آن به حدود مارليك يا عمارلوي كنوني مي‌رسيد و از غرب نيز دشت و پهنه‌ اردبيل، مغان و منطقة كوهستاني نير و سراب را دربر مي‌گرفت. 

تالشان خيلي قبل از كاسي‌ها و آريايي‌ها و كيمري‌ها و اسكيت‌ها و به زماني كه پرفسور ساموئل كريمر از آن به "ادوار قهرماني و دوران كوچ‌هاي باستاني ملت‌ها" نام مي‌برد، از آن سوي كوهستـان قفقاز به مناطق جنوب سرازيـر گشته و در اولين برخـورد اين سرزميـن سبـز و پرآب و نعمت كوهستاني را با شكارگاه‌هاي فراوان آن برگزيدند. آن‌ها روزگار خود را با چادرنشيني و شكـار و كشاورزي ابتدايي مي‌گذراندند، آفتاب و آتش را مي‌پرستيدند. اجاق، كانـون آتش را در وسط چادرهـاي مـدور خود بر پا مي‌كـردند و بـا افـراد خانـواده بـه دور آن مي‌نشستند.

سرزمين تالش در جنوب باختري درياي کاسپين قرار دارد و در آن قومي همنام با اين سرزمين يعني تالش ها زندگي مي کنند. محدوده جغرافياي قومي آن به مراتب از محدوده جغرافيايي سياسي ، يعني واحدهاي سياسي و اداري که در قالب آن اداره مي شود وسيع تر است. 

تالش زبانان ايران بيش از هشت صد هزار نفرند ودر شهرستان هاي آستارا، تالش، رضوانشهر، ماسال، فومن و شفت سكونت دارند. هرچند که اقوام تالش در صومعه سرا و شهرستان هاي شرق گيلان قسمتی از مردم اين شهرستان را تشکيل مي دهند ، ليکن از نظر جغرافياي سياسي ، تالشان عمدتا" در پنج شهرستان ياد شده زندگي مي کنند.

در نواحي تالش شمالي با مرکزيت لنکران و شهرهاي لريک ، ساليان ، ياردملي ، ماسللي ، جليل آباد و آستارا،بيش از دو برابر تالشان ايران ساكن هستند. نواحي تالش شمالي به دنبال جنگ هاي ايران و روس درنيمه اول قرن نوزدهم ميلادي ، به عنوان غرامت جنگي به روس ها واگذار شد . به عبارت بهتر واگذاري تالش به روس ها بهايي بود که تالشان براي بقاي حکومت قاجار پرداختند.

زبان و هامويد (فرهنگ عامه) مشترك دو شناسه برجسته فرهنگي است كه دو بخش قوم تالش در دو سوي رودخانه مرزي آستارا را به هم پيوند مي دهد. همان طور كه زبان اين قوم در هر ناحيه به گويش ويژه اي رواج دارد، آيين ها، آداب ،باورها و افسانه هايشان نيز جا به جا ويژگي هاي متفاوت از هم پيدا مي كند. 

تالشان داراي زباني ويژه با ساختاري قابل توجه مي باشند كه نيازمند مطالعات زبان شناسي توسط متخصصان اين امر براي استخراج و تدوين دستور زبان و رسم الخط مي باشد. تعداد قابل توجهي از واژه هاي كهن فارسي و اوستايي در محاورات مردم و اشعار ايشان به چشم مي خورد كه نشان از ارتباط اين قوم با ادوار ماضي ايران دارد.
از منظر طبيعي تالش سرزميني با چشم انداز بسيار زيبا مي باشد كه از يك طرف به كوهستانهاي سر به فلك كشيده و زيبا و از طرف ديگر به درياي بي كران و نيلگون کاسپين متصل است .هوايي معتدل و فرح انگيز دارد و آبي بسيار شيرين و گوارا كه جرعه اي از آن دل و جان را صفا مي دهد.

سرزمین تالش به عنوان بستر مکانی قوم کادوسیان(تالشان) که از دو ناحیه عمده ی کوهستانی و جلگه ای تشکیل یافته است. در حدود 65 میلیون سال قدمت دارد.پی سنگ منطقه کوهستانی در طی دوران دوم زمین شناسی و منطقه جلگه ای در طی دوران چهارم (کواترنر)ریخته شده بطوری که شکل کنونی تالش در انتهای دوران دوم و ابتدای دوران سوم زمین شناسی با حرکات زمین ساختی لارمید تشکیل شده است

محدوده جغرافیایی قومی ان بمراتب از محدوده جغرافیایی سیاسی یعنی واحدهای سیاسی و اداری که در قالب ان اداره میشود وسیعتر است.
اقــــــوام تالـــــــش از نظر پراکندگی جغرافیایی حدود اداری _ سیاسی شهرستانهای فومن .شفت.ماسال.رضوانشهر.تالش و استارا را در بر میگیرد.
در کتاب (ایران عهد باستان) امده است: کادوسیان مردمی بودند که در گیلان جای داشتند و ظاهرا نیاکان تالش های کنونی بوده اند.
کادوس یونانی شده ی تالوش است که در قرون بعد تبدیل به تالش شده است .وجود تپه ها و محوطه های تاریخی و باستانی در سراسر تالش نمایانگر وجود یکی از کهن ترین تمدنها و فرهنگهای دیرینه در این سرزمین است.
با توجه به دست یافته های اخیر کاوشهای باستان شناسی که اثاری از نیمه ی دوم هزاره ی دوم قبل از میلاد (اغاز عصر اهن تا اغازین سده های هزاره اول ق.م) را در منطقه معرفی می نماید ! بیان کننده ی زمینه های جدیدی برای بررسی عمیق تر حوزه فرهنگی تالش است.

 

 

 

لطفا برای مشاهده مناظر زیبای  تالش بزرگ  روی (ادامه مطلب) کلیک نمایید.

:ادامه مطلب:

نوشته شده در یک شنبه 20 دی 1398برچسب:زنان تالش,تالش,کوههای تالش,ارتفاعات تالش,پره سر,ماسال,برنج,رضوانشهر,کرمون,حیوانات تالش,مناطق دیدنی تالش,گیسوم,الماس,هشتپر,شاندرمن,اسالم,حویق,استارا,پونل,دوران,دنیاچال,لیسار,شفارود,حیوانات تالش,ساعت 15:42 توسط سید صلاح الدین شرفی| |